Historia Collage'u

Cześć. Dawno mnie tutaj nie było. Postanowiłam zmienić to opowiadanie.

Będę je wstawiać w częściach. Końca nadal nie mam. Mam nadzieję, że ta wersja

jest na większym poziomie niż ta ostatnia.

Zachęcam do czytania i komentowania ; )

  


  American West College to szkoła słynąca z najlepszych uczniów w Stanach Zjednoczonych. Aby się do niej dostać naprawdę trzeba włożyć w to sporo pracy. Tak właśnie swoje życie poświęciła Elizabeth. Z radością otworzyła pierwszy list z tej szkoły z wiadomością o przyjęciu jej do tego collage'u. Nauka tam nie należała do prostych czynności codziennego polskiego gimnazjum. Tutaj nauka jest na najwyższym poziomie. Szkoła jest jedną z najbardziej wiarygodnych szkół w USA. Jest dość duża. Pokoje są na dwóch piętrach: osobno dziewczyny, osobno chłopcy. Reszta budynku jest wyposażona w jedną z najlepszych pracowni medycznych w kraju. Stołówka zawsze podawała świeże ale i z górnej półki jedzenie. W samej szkole znajdowały się szafki. Każdy uczeń miał swoją. Ten college to istny raj ale pomimo wszystko trzeba było się uczyć, chociaż w takich warunkach to sama przyjemność.
    Pierwszego dnia Catherine obudziła się pierwsza. Spojrzała na budzik. Dochodziła siódma. Zrywając się na równe nogi szybkim krokiem podeszła do łóżka Elizabeth i szarpała ją za ramię mówiąc:
- Wstawaj wstawaj! To pierwszy dzień szkoły, a my już zaspałyśmy. Za 30 minut zaczynają się lekcje!
To samo zrobiła podchodząc do Alice. Dziewczyny po chwili wstały i zaczęły od ubioru. W tym samym czasie Alice jak i Elizabeth stały przy szafie biorąc swój mundurek – spódniczka w kratkę, białe podkolanówki, biała koszula, czerwony krawat, granatowa marynarka i czarne półbuty zapinane na pasek. Przebrały się jak najszybciej potrafiły. Catherine ciągle poganiała swoje współlokatorki. Dziewczęta poszły do łazienki aby umyć zęby i delikatnie podkreślić swoje piękno. 4 minuty przed lekcjami udało im się zejść na piętro, gdzie odbywały się pierwsze zajęcia. Plan był mało napięty.
- Dzisiaj tylko mamy medycynę, historię sztuki, astronomię i geografię. Skończymy jeszcze przed obiadem – odrzekła Alice do reszty koleżanek patrząc na plan, który jeszcze wczoraj umieściła w piórniku.
Medycyna minęła dość szybko z sympatycznym doktorem Crouche. Historia sztuki to chyba najnudniejsza lekcja, na której można było trochę odpocząć i pospać. Nikt w szkole nie lubił monotonnego prowadzenia zajęć przez Andy’ego Burn’a. Sam nauczyciel był dość stary i niedowidzący. Chyba nie zdawał sobie sprawy, że nikt go nie słucha. Najciekawsze lekcje okazały się z astronomii. Szkoła była wyposażona w planetarium gdzie prowadzono zajęcia. Uczniowie zazwyczaj byli zwolennikami tego przedmiotu, a zaraz po nim była medycyna.
- Już po dwunastej – powiedziała Katherine do Alice i Elizabeth wychodząc z planetarium - Jeszcze tylko geografia i mamy wolne! Z uśmiechem na twarzy dziewczyna ruszyła długim, ale dość szerokim korytarzem w kierunku pracowni geograficznej, a za nią poszły jej nowo poznane koleżanki, z którymi dzieliła pokój. 
 Elizabeth usiadła w drugiej ławce pod oknem z Alice. Słońce wtedy bardzo świeciło na jej twarz. Chwilę po dzwonku wszedł nauczyciel - Pan Collins. W pierwszej chwili Elizabeth nie zwróciła na niego uwagi ale, gdy tylko zaczął się przedstawiać uczennica podniosła głowę do góry i spojrzała    na niego lekceważącym wzrokiem. Już na pierwszej lekcji Pan Collins zwrócił uwagę na uczennicę w drugiej ławce, która nieustannie gada i zakłóca mu pracę na lekcji.
- Panna Moore. Widzę, że Pani taka rozgadana. Zapraszam do mapy. Pokaże Pani całej klasie wszystkie kontynenty, może to chociaż uciszy Panią na chwilę.
Spojrzał na nią ironicznym wzrokiem i uśmiechnął się robiąc jej tym na złość. Elizabeth spojrzała na Alice i wstała ze swojego miejsca i podeszła do mapy jak prosił nauczyciel. Pokazując na mapie poszczególne kontynenty omawiała jak się nazywają. W tym momencie wykazała się niezwykłą wiedzą
- Ameryka Północna i środkowa liczy 23 państwa m.in. Barbados, Dominikana, Kuba, Meksyk, Saint Lucia. Ameryka Południowa znajduje się pod Ameryką Północną. Jest stosunkowo mniejsza od Ameryki Północnej dlatego liczy tylko 12 państw w tym Argentynę, Boliwię, Brazylię, Chile, Gujanę. Za oceanem Atlantyckim znajduje się Europa licząca 44 państwa w tym stolicę Kościoła – Watykan. Europa jest połączona z Azją. Państwem, które należy do obu kontynentów jest Rosja chociaż większość jej powierzchni znajduje się na ziemi azjatyckiej.
Nauczyciel nie sądził, że Elizabeth ma taką wiedzę na temat państw w danym kontynencie. Z zaciekawieniem patrzył na dziewczynę, która najwyraźniej sobie nie przeszkadzała i ciągnęła dalej.
- Jak już wspomniałam o  Azji, liczy ona 47 państw nie wliczając Rosji. Pod Europą jak i Azją znajduje się Afryka uznawany również jako trzeci świat ze względu na warunki klimatyczne: częste susze czy powodzie. 53 państwa stanowi Afrykę. Najmniej znane są jednak Erytrea, Gabon, Mauritius, Suazi, Burkina Faso. Prawie w każdej fladze państw Afryki dostrzegamy kolor zielony. Najmniejszym kontynentem uważanym również za wyspę jest Australia i Oceania, w której w skład wchodzą państwa takie jak Australia, Fidżi, Kiribati, Mikronezja, Nauru, Nowa Zelandia, Palau, Papua- Nowa Gwinea, Samoa, Tonga, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Marshalla, oraz Wyspy Salomona.
       Po ostatnim zdaniu Elizabeth spojrzała na profesora, który jak widać oniemiał z wrażenia. Po chwili wydobył z siebie głos i pstryknął długopisem, którym bawił się od chwili kiedy Elizabeth zaczęła swoją przemowę.
- Widzę, że znasz się na państwach danych kontynentów, ja jednak prosiłem o wskazanie ich na mapie, a nie wykazywanie się wiedzą Panno Moore. Proszę siadać na miejsce i nie odzywać się jeżeli nie jest to na temat.
Dupek! – Pomyślała Elizabeth. Z naburmuszoną miną usiadła w swojej ławce nie odzywając się do końca lekcji.
Po skończeniu zajęć Elizabeth, wraz z Catherine i Alice poszły na jadalnię w celu zjedzenia lunch ’u. Stały dobre 20 minut w kolejce ale, gdy tylko dostały posiłek udały się do stolika gdzie były 4 miejsca wolne, a pozostałe 4 były zajęte.
- Tutaj jest wolne? – zapytała Alice nieznajomych jej uczniów
- Tak, proszę siadać – odrzekła jedna ze studentek. Wyglądała na starsza od dziewczyn o jakieś 2 lata. Miała długie brązowe włosy i zielone oczy. Miała bardzo sympatyczną twarz. Dziewczęta zajęły wolne miejsce. I zaczęły jeść rozmawiając o pierwszym dniu w szkole.
- Jak wam się dzisiaj podobało? – zapytała pierwsza Catherine
- Było świetnie! Zwłaszcza astronomia – odparła Alice
Obie spojrzały na Elizabeth, której wzrok był gdzieś daleko zapatrzony w nauczyciela, który zbliżał się do ich stolika.
- Po prostu wyśmienity – odrzekła przez zęby Elizabeth, wciąż patrząc na postać, która właśnie podeszła do nich.
Profesor Collins spoglądnąwszy na każdą z nich zapytał z uśmiechem:
- Można się dosiąść? Wszędzie wszystko pozajmowane.
- Czyżby? Akurat nasz stolik tak wołał „Przyjdź do nas!” – odrzekła desperacko Elizabeth. – jest już po zajęciach. Przyszedł Pan psuć mi humor?
- Ależ nie, chciałem tylko się przysiąść i zapytać jak minął pierwszy dzień w szkole. – Nauczyciel spojrzał na Elizabeth, a potem na Alice i Catherine.
- Jasne, Obawiam się, że dzień byłby bardziej udany gdybym Pana nie poznała! – powiedziała stanowczo Elizabeth. Wzięła swój lunch i wyszła. Przyjaciółki spojrzały na nią ze zdziwieniem ale nie poszły za nią.